ایزد خورشید در روم باستان، sol نام داشت که از کلمۀ solis به معنی «خورشید» در لاتین برگرفته شده، و با کمی تغییر فرم وارد این زبانها شده:
ایتالیایی: sole
اسپانیایی : sol
پرتغالی: sol
سوئدی: sol
فرانسوی: soleil
لیتوانیایی: saulė
رومانیایی : soare
کلمۀ solar در انگلیسی که معنی «خورشیدی یا هر چیز مرتبط با خورشید» رو می‌ده، از همین ریشه‌س.
از طرف دیگه، در افسانه‌های نورس و ایسلندی، ایزد بانوی خورشید Sunna نام داشت با ریشۀ ژرمانیک (در زبان نورس باستان، Sól گفته می‌شد)، که بعدها در زبان آلمانی به فرم Sonne و در هلندی به فرم zon و انگلیسی sun درومد.
نکتۀ عجیب اینجاست که این کلمه در زبانهای ریشه اسلاوی هم بی‌شباهت به کلمات ریشه لاتین و ژرمانیک نیست، در زبان روسی солнце (با تلفظ solntse) ، اوکراینی Сонце (با تلفظ Sontse) صربستانی Сунце (با تلفظ Sunce) و خلاصه در بیشتر زبانهای این ریشه، چیزهایی شبیه این می‌بینیم.
حتی در زبانهای سانسکریت هم کلمۀ Surya وجود داره که خدابانوی خورشید در آیین هندو و بوداییه، و در پارسی باستان Suria گفته می‌شده که در حال حاضر به شکل ثریا درومده به معنی روشن و پرنور؛ بر یکی از ستاره‌های خوشه پروین هم این نام رو گذاشتن.
