کلمۀ vicinus در زبان لاتین به معنی «مجاور، نزدیک» [از ترکیب vīcus (شهر، خیابان، میدان) + -īnus (وابسته به)
ایتالیایی: vicino
اسپانیایی: vecino
فرانسوی: voisin
اتریشی : vecín
پرتغالی: vizinho
+کلمۀ "vicinity" به معنی «مجاورت و همسایگی» در زبان انگلیسی، از همین کلمه گرفته شده.
کلمه "solus" در زبان لاتین به معنی «تنها» از ریشۀ هنداروپایی swe (ضمیر انعکاسی) و مرتبط با کلمۀ se به معنی «خود» وارد این زبانها شده:
ایتالیایی و اسپانیایی: solo
انگلیسی :sole, solo
فرانسوی: seul
پرتغالی: só
کلمۀ solus در زبان ایرلندی قدیم به معنی «روشن و شفاف» بوده که در طی زمان به solas تبدیل شده.
کلمۀ solamente به معنی «فقط» و «تنهایی» در زبانهای ایتالیایی و اسپانیایی از همین واژه گرفته شده،
در زبان فرانسوی: seulement
پرتغالی: somente
و انگلیسی solely
زبانهای عربی و عبری، هر دو از ریشۀ زبانهای سامی هستن و می‌شه گفت تنها بازمانده‌های این ریشه هستن که به صورت زنده صحبت می‌شن؛ از بین باقی زبانهای این ریشه یعنی آرامی، آشوری و بابلی، فقط آشوری (که زبان مسیحیان آسوری‌ه)در برخی مناطق ایران، عراق، ترکیه، سوریه، لبنان رواج داره.
از شباهت‌های زبانهای عربی، عبری و آشوری اینه که از راست به چپ نوشته می‌شن و _به جز چندتا حرف_ آواهاشون تقریبا شبیه به هم ادا می‌شه.
از نظر لغوی هم کلماتی در عبری و عربی وجود دارند با تلفظ‌های بسیار شبیه. مانند:
•«شب» :عربی «لَیل/ لَیلة) / عبری: לילה (با تلفظ لَیلَه)
•«روز»: عربی: یَوم/ عبری: יום (یوم)
•«عدد چهار» : عربی: أربعة / عبری: ארבעה (أغبعَه)
•«خانه» : عربی: بَیت /عبری: בית (بِیت)
•«تاریخ» : عربی: تَأریخ /عبری: תאריך (تَأغیخ)
•او [مفرد مذکر غایب] : عربی: هو/ عبری:ה ( oo\hoo)
•او [مفرد مونث غایب] :عربی: هی/ عبری: ה (با تلفظ hii)
کلماتی هم هستن که تلفظشون تا حدودی شبیهه. مثل:
•«ما»: عربی: نحنُ/ عبری: אנחנו (اَنَخنُ)
•ا«مروز» :عربی: الیوم/ عبری: היום (هَیوم)
•«زمان»: عربی: الساعة/ عبری: השעה (هَشَعَه)
•«عدد یک»: عربی: واحد / عبری: אחת (اَخَد)
•«خورشید»: عربی:الشمس/ عبری: שמש (شِمِش)
در زبان عبری، حرف «ر» به این شکلی که در فارسی و عربی هست ادا نمی‌شه، و کمی شبیه به R فرانسوی اما با غلظت کمتر، یعنی چیزی شبیه به غ و ئ ادا می‌شه.
حرف ح هم مثل بعضی از لهجه‌های عربی، گاهی از ته حلق ادا می‌شه و خ شنیده می‌شه.
ایزد خورشید در روم باستان، sol نام داشت که از کلمۀ solis به معنی «خورشید» در لاتین برگرفته شده، و با کمی تغییر فرم وارد این زبانها شده:
ایتالیایی: sole
اسپانیایی : sol
پرتغالی: sol
سوئدی: sol
فرانسوی: soleil
لیتوانیایی: saulė
رومانیایی : soare
کلمۀ solar در انگلیسی که معنی «خورشیدی یا هر چیز مرتبط با خورشید» رو می‌ده، از همین ریشه‌س.
از طرف دیگه، در افسانه‌های نورس و ایسلندی، ایزد بانوی خورشید Sunna نام داشت با ریشۀ ژرمانیک (در زبان نورس باستان، Sól گفته می‌شد)، که بعدها در زبان آلمانی به فرم Sonne و در هلندی به فرم zon و انگلیسی sun درومد.
نکتۀ عجیب اینجاست که این کلمه در زبانهای ریشه اسلاوی هم بی‌شباهت به کلمات ریشه لاتین و ژرمانیک نیست، در زبان روسی солнце (با تلفظ solntse) ، اوکراینی Сонце (با تلفظ Sontse) صربستانی Сунце (با تلفظ Sunce) و خلاصه در بیشتر زبانهای این ریشه، چیزهایی شبیه این می‌بینیم.
حتی در زبانهای سانسکریت هم کلمۀ Surya وجود داره که خدابانوی خورشید در آیین هندو و بوداییه، و در پارسی باستان Suria گفته می‌شده که در حال حاضر به شکل ثریا درومده به معنی روشن و پرنور؛ بر یکی از ستاره‌های خوشه پروین هم این نام رو گذاشتن.
کلمۀ "Begin" به معنی «شروع» در زبان انگلیسی، از ریشۀ ژرمانیک biginnaną ه، این کلمه در این زبانها هم از همین ریشه‌س:
آلمانی و هلندی: beginnen
دانمارکی: begynde
سوئدی: begynna
نروژی : begynne
کلمۀ «شروع و راه اندازی» در زبان لاتین ابتدا به شکل ineō , initium و بعد initiātus و نهایتا initiāre درومده و وارد این زبانها شده:
انگلیسی: initiate
فرانسوی: initier
ایتالیایی: inizio
اسپانیایی و پرتغالی: iniciar
یه فعل دیگه هم داریم، «آغاز کردن»، از ریشۀ لاتین cominitiāre متشکل از (com- +initiāre )
انگلیسی: commence
فرانسوی: comenzar
ایتالیایی: cominciare
اسپانیایی: começar
پرتغالی: começar
